- išalkinti
- išálkinti vksm. Išálkinti vaikai̇̃.
.
.
išalkinti — K caus. išalkti 1: Katiną reikia išalkinti ir palikt pernakt rūsy, kad išgaudytų žiurkes Rm. Neišalkìnk tu jį kelionė[je] J. Ir išalkino tave, ir penėjo tave mana BB5Moz8,3. | refl. K. alkinti; išalkinti; nualkinti; paalkinti; peralkinti;… … Dictionary of the Lithuanian Language
užalkinti — tr. labai išalkinti: Užalkìno jis mus gražutukai Rdm. alkinti; išalkinti; nualkinti; paalkinti; peralkinti; praalkinti; prialkinti; užalkinti … Dictionary of the Lithuanian Language
apmarinti — apmarìnti tr. 1. refl. apsimesti negyvu: Apsimarinęs gulia, kad neimtų į nelaisvę Šts. 2. padaryti negyvą: Vištą apleidau an penkiolikos kiaušinių, tai tik aštuoni išejo, o septynis apmarino Nč. 3. prk. prislopinti, prigniaužti: Čia jis ir… … Dictionary of the Lithuanian Language
išbadenti — tr. išalkinti: Pirma išbadẽna, paskui aparaciją daro Ktk. badenti; išbadenti; užbadenti … Dictionary of the Lithuanian Language
išbadinti — išbãdinti tr. J išalkinti: Ana buvo išbadìnta drūtai Švnč. badinti; įbadinti; išbadinti; nubadinti; perbadinti; užbadinti … Dictionary of the Lithuanian Language
išmarinti — išmarìnti tr. 1. Š vieną po kito numarinti, aptarnauti mirštant: Aš išmarinaũ visus J. 2. netekti, prarasti (mirus): Kad tu, tėvai, išmarinęs visą penketą vaikų, nė šito nemyli Vaižg. Išmarinau tėvus, kur dingsiu? Šts. 3. SD415 padaryti… … Dictionary of the Lithuanian Language
išsmaukti — išsmaũkti, ia (ìšsmaukia), ìšsmaukė Š, Rtr 1. tr. pertraukti, perkišti: Anyta gijas benor išsmaũkti ir išplaušoti J. 2. refl. Akm išlįsti: Avys pro torą iš ganyklos išsìsmaukė Up. Iš ten naktį išsismaukdama ir lengvai koją pakeldama, [uokso… … Dictionary of the Lithuanian Language
nualkinti — K caus. nualkti: Prasti būreliai po jungu baudžiavos nužeminti ir nualkinti prš. alkinti; išalkinti; nualkinti; paalkinti; peralkinti; praalkinti; prialkinti; užalkinti … Dictionary of the Lithuanian Language
nudvesenti — tr. išalkinti, nudvasinti: Iš nudvesentõs karvės pieno negausi An. dvesenti; nudvesenti; uždvesenti … Dictionary of the Lithuanian Language
numarinti — numarìnti tr. 1. K, Skr, Stk prie mirštančio būnant sulaukti jo mirties: Numarinome žmogelį, numarinę palaidojom Gr. Sūnus motiną ant savo rankų numarìno Žvr. 2. netekti, prarasti (mirus): Numarinau patį, pačią, tėtelį, močiutę B. Juk kiek aš… … Dictionary of the Lithuanian Language